Glenn Close rozpoczęła karierę sceniczną i telewizyjną w latach 70., a filmową w 1982 r., od występu w zapomnianej dziś tragikomedii “Świat według Garpa”. Debiut był jednak spektakularny, bo choć była to pierwsza rola aktorki na dużym ekranie, nominowano ją do Oscara. Później, na przestrzeni lat, Close była jeszcze siedmiokrotnie nominowana do tego prestiżowego lauru. Nagrody Akademii Filmowej nigdy dotąd nie zdobyła, co wielu kinomanów uważa za prawdziwą zbrodnię.
Jakie role Glenn Close uchodzą za najlepsze w jej dorobku, za prawdziwy crème de la crème jej aktorskich popisów? Odpowiedź znajdziecie poniżej.
Glenn Close Najlepsze filmy z udziałem aktorki
“Fatalne zauroczenie” (1987)
W “Fatalnym zauroczeniu” Glenn Close tworzy prawdopodobnie najbardziej żarliwą rolę swojej kariery. W kultowym thrillerze erotycznym Adriana Lyne’a wciela się w niezrównoważoną emocjonalnie kobietę, która nawiązuje pechowy romans z nowojorskim prawnikiem, Danem Gallagherem (Michael Douglas). Dlaczego pechowy? Bo po przygodnej schadzce Dan nie planuje kontynuować znajomości z Alex, a ona nie zamierza odpuścić. Kobieta wkrada się w życie mężczyzny, stalkuje jego bliskich i ich zastrasza. By zdobyć Dana, gotowa jest dosłownie na wszystko.
Kreacją w “Fatalnym zauroczeniu” Close nastraszyła zdradliwych małżonków na amen. Okazało się, że romanse i skoki w bok są niebezpieczne. Warto zauważyć, że aktorka nigdy nie uchodziła za seksbombę i dlatego dyrektorzy castingu mieli wątpliwości, czy powinna skusić Douglasa na pokuszenie przed kamerą. Jednak reżyser, Adrian Lyne, szybko zakochał się w Close. W jednym z wywiadów powiedział:
— Na planie dokonała się niesamowita, erotyczna transformacja. Glenn zagrała rolę tragiczną, ale też taką, w której w oszałamiający sposób mieszały się ze sobą wściekłość i seksualność. Dzięki niej Alex Forrest została powołana do życia.
Film okazał się hitem i spędził osiem tygodni na pierwszym miejscu w notowaniu amerykańskiego box office’u. Sama Close wyznała po latach, że nigdy nie określiłaby swojej bohaterki jako postaci negatywnej i dodała: “To głęboko zaburzona, wrażliwa kobieta, którą nauczyłam się kochać”. Za rolę w “Zauroczeniu” Close była nominowana do Oscara, Złotego Globu, Złotej Kamery oraz nagrody David di Donatello.
“Niebezpieczne związki” (1988)
I znów nominacja do Nagrody Akademii Filmowej dla Close. W adaptacji sztuki teatralnej autorstwa Christophera Hamptona, a zarazem powieści Pierre’a Choderlosa de Laclos z 1782 r. zagrali też John Malkovich, Uma Thurman, Keanu Reeves i Michelle Pfeiffer. Glenn Close pojawia się tu jako Markiza de Merteuil, która knuje zemstę na swoim byłym kochanku i planuje całą masę perwersyjnych intryg.
Obraz kręcono we Francji, m.in. w opływającym bogactwem zamku Vincennes, i jest on wizualnie oszałamiający. Prawie tak bardzo jak aktorsko, czego dowodzą zwłaszcza Close i Malkovich. W recenzji dla “The New York Times” aktorkę chwalono za “bogaty styl aktorstwa” oraz “komediową delikatność”. W “San Francisco Chronicle” pisano: “Kiedy Close nareszcie puszcza wszelkie swoje hamulce i popada w animalistyczną rozpacz, jest iście przerażająca”.
“Albert Nobbs” (2011)
Najbardziej transgresyjna rola w dorobku Glenn Close. Ceniona aktorka występuje tu w roli tytułowego bohatera, Alberta Nobbsa, a właściwie bohaterki – ukrywa “on” bowiem, że jest kobietą i w ten sposób może pracować jako kelner w luksusowym hotelu. Close po raz pierwszy wcieliła się w postać Nobbsa na początku lat 80., w off-broadwayowskiej wersji scenicznej. Później przez lata próbowała wskrzesić historię Alberta i przenieść ją na duży ekran i udało jej się to dopiero w 2011 r., gdy film wyreżyserował Rodrigo García, twórca “Dziewięciu kobiet”.
W męskim wcieleniu Close po raz kolejny dowiodła, że jest jedną z najbardziej uniwersalnych aktorek swojego pokolenia – prawdziwym kameleonem. Pokazuje bogate i szerokie zaplecze emocjonalne, udowadnia, że jest pełna pasji i potrafi zagrać wszystko. Nic dziwnego, że po roli w “Albercie Nobbsie” spłynął na nią deszcz nagród i nominacji (do takich laurów jak Oscar, Złoty Glob, IFTA, Satelita czy AACTA).
“Żona” (2017)
Glenn Close w roli żony uznanego powieściopisarza, Joego Castlemana (Jonathan Pryce). Para wyrusza do Skandynawii, gdzie mężczyzna ma zostać uhonorowany literacką Nagrodą Nobla. Łączy ich wieloletnia miłość i milion wspomnień, ale są ze sobą trochę z kompromisu. Wyjazd obnaży okrutną prawdę o tym związku, a także pewną brutalną, rodzinną tajemnicę.
Film “Żona” hołduje znanemu powiedzeniu: “za każdym wielkim mężczyzną stoi kobieta”. Może jeszcze większa? Glenn Close dźwiga ten dramat na swoich ramionach i ani razu nie ugina się pod jego ciężarem. Tworzy kreację zniuansowaną, stonowaną, zupełnie pochłaniającą. Występ zdobył kapitalne recenzje i został nagrodzony m.in. przez Kobiecy Związek Dziennikarzy Filmowych.
Ciekawostka: Close chciała zaprosić do współpracy legendę kina – Gary’ego Oldmana – który miałby zagrać jej męża. I wiecie co? Gdyby pojawił się na planie, nawet jego zapędziłaby w kąt, kradnąc show sprzed nosa.
“101 dalmatyńczyków” (1996)
Na koniec Close w iście demonicznym, ale zarazem trochę bardziej komediowym wcieleniu. Któż z nas nie zna Cruelli de Mon? Ikoniczna antybohaterka najpierw nastraszyła młodszych widzów w klasycznej animacji Disneya, a następnie pojawiła się też w kultowym filmie aktorskim – jej rolę zagrała właśnie Glenn Close, oczywiście bezbłędnie. Wart polecenia jest nie tylko film “101 dalmatyńczyków” z 1996 roku, ale też sequel – “102 dalmatyńczyki” (2000). W obu Close okazuje się prawdziwym aktorskim huraganem, którego strach się bać!
Czytaj też: Plotka – “Cruella 2” będzie musicalem, w jednej z ról Taylor Swift
